Wilde paarden zijn altijd onderweg naar nieuwe voedselgebieden. Het dieet van Midden-Europese paarden omvat 150 tot 200 plantensoorten. De paarden eten bladeren, vruchten, knoppen, schors en wortels.
Deze diversiteit en afwisseling kunnen we onze paarden niet meer bieden. Het meest voorkomende aanbod tegenwoordig, soortarm grasland en hooi van grasvelden, is onnatuurlijk en kan daarom niet soortgebonden zijn. Deze eenzijdige voeding verarmt de darmflora. Uit talrijke onderzoeken en observaties van paarden die dicht bij de natuur worden gehouden, zoals de Dülmener-paarden in de Merfelder Bruch of natuurbeschermingsprojecten waarbij paarden worden gebruikt om het landschap te verzorgen, weten we dat paarden niet alleen gras en kruiden eten, maar ook grazen op bomen, hagen en dwergstruiken. Paarden hebben lange darmen en hun spijsvertering is ontworpen om energie uit ruwe celstof te halen. De toevoer van energierijk gras, plus een overaanbod aan graan, zonder speciale prestatie-eisen, creëren onevenwichtigheden, veranderen het darmmilieu en belasten de stofwisseling. Deze eenzijdige en energierijke voeding verstoort de balans en vermindert de diversiteit aan bacteriën in de darm. Om zo'n verstoord evenwicht te herstellen, zijn soortenrijke voermengsels nodig met veel voedingscomponenten en plantaardige actieve ingrediënten.
De diverse darmflora en de verscheidenheid aan voedselcomponenten moeten in evenwicht zijn, ze zijn onderling afhankelijk. Hieruit volgt ook dat geen enkel voedingsmiddel of plantaardige stof, maar ook geen kiem een schadelijke dominantie kan en mag bereiken. Het voedsel wordt afgebroken in het microbioom van de darm, de darmbacteriën vormen vitale enzymen, vitamines en aminozuren.
70% van de immuunactiviteit vindt plaats in de darm. Daarom is de toevoer van kruiden niet alleen een speciale voeding voor het paard, maar dient het vooral om de gewenste darmflora in stand te houden of te regenereren en stimuleert het de stofwisseling.
